بــاز مـــی آیــــد بــــهـــار دلـنشین /

بــاز بــلـبــل مــی شــود با گل قرین

بــاز صـــحــرا پـر شقایق می شود /

بــاز روشــن قــلب عـاشق می شود

فــصــل ســـرد از هــیــبت باد بـهار /

مــی کــنـــد از پــیـش روی او فـرار

ســفــره هــا بــا هـفت سین آراسته /

بــا گـــل مـــهـــر و صــفـــا پیراسته

بــر ســر سفره جـوان و خُرد و پیر /

ســبزه و آئــیــنـه و مــاهـی و سـیر

سـیـب و سـنـبـل در کـنـار یــاسـمـن /

عطربــیــد مـِشک چــون مُشک خُتَن

سرکه و سنجد، سماق و شمع و گل /

عـــیـــد آمــد بـــا دف و ســاز و دُهُل

ســال نــوتـحـویل و سال کهنه رفـت /

هــم دل مــا تـازه شد هم شال و رخت

یــا مــُقــلّب،قــلب مـــارا شـــاد کــن /

یـــا مـــُدبّـــر خـــانــــه را آبـــاد کـــن

یـــا مـــُحـــول ،اَحســــنُ الــّحالم نما /

از بـــدیـــهــــا فـــارغُ الـــبـــالــم نـما

ایـــن دل «جـــاویــد» را پـاک از ریـا /

کُــن خــــدا ،ای قـــادر بـــی مــنـتــها

با خوبی ها و بدی ها، هرآنچه که بود؛ برگی دیگر از دفتر روزگار ورق خورد،

برگ دیگری از درخت زمان بر زمین افتاد،سالی دیگر گذشت

روزهایتان بهاری و بهارتان جاودانه و لحظه هایتان پر از شکوفه های زندگی باد