حضرت محمد (ص)  :               

حضرت محمد (ص)(آخرین پیامبر الهی) پنجمین پیامبر الوالعزم است،نام آن حضرت چهار بار در قرآن آمده،نام دیگرش احمد است آن هم یکبار در قرآن ذکر شده،ولی القاب آن حضرت به عنوان نبی و رسول،بشیر،نذیر،خاتم النبیین دهها بار در قرآن خاطر نشان شده است.قرآن آخرین کتاب آسمانی معجزه جاویدان پیامبر اسلام و نشانه ی عظمت مقام آن حضرت است.

پیامبر اسلام 17 ربیع الاول (عام الفیل)،سال 622 میلادی،در مکه معظمه به دنیا آمد،نام مادرش آمهنه بنت وهب و نام پدر برزگوارش عبدالله است و در چهل سالگی زمانی که در فراز کوه حرا به عبادت و مناجات مشغول بود جبرئیل امین از جانب خدا او را به نبوت مبعوث فرمود.

3پسر و4 دختر حاصل عمر آن حضرت است،حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام) آخرین دختر آن حضرت،مادر امامان معصوم و همسر پیشوای اول شیعیان،مولای متقیان امیر مومنان علی (ع) میباشد.

زندگی آخرین پیامبر پر از فراز و نشیب و حوادث و جنگهای متعدد است.در ابتدای رسالت،بیشتر مشرکین مکه او را استهزاء می کردند و به مردم ساحر و دروغگو معرفی می کردند ولی خداوند متعال او را از شر همه ی مشرکان محفوظ می داشت.

زمانیکه پیامبر اسلام دعوت خود را آشکار کرد بیشتر مشرکین مکه مخالفت خود را با این دعوت اعلام کردند و تنها حضرت علی (ع) و حضرت خدیجه(علیها السلام)از آن حضرت پیروی کردند و آن دو اولین مردو زنی بودند که به اسلام گرویدند.

یکی از مهمترین وقایعی که در اوایل بعثت روی داد معراج پیامبر است.معراج پیامبر از دو قسمت تشکیل می شد:از مکه به بیت المقدس و از بیت المقدس به سوی آسمانها و ملأ اعلا.دیدنی های پیامبر در شب معراج بسیار است،از جمله آن حضرت از بهشت برین و عرش الهی دیدن کرد و سپس اخبار آنجا را گزارش داد.

یکی از داستان های مهم زندگی پیامبر ماجرای عظیم هجرت او و یارانش که 13 سال بعد از بعثت بود،از مکه به مدینه است و این هجرت مبدای برای تاریخ اسلام شد.

پس از این که پیامبر از مکه به مدینه هجرت نمودند،مشرکین قریش به این فکر افتادند که ریشه اسلام را از بیخ و بن بر کنند به همین جهت به فکر جنگهای متعددی افتادند.جنگ بدر اولین جنگی بود که علیه مسلمانان انجام دادند که مشرکین به شدت شکست خوردند،سپس به تلافی این جنگ،جنگ دیگری بنام احد راه انداختند،که چون مسلمانان از فرمانده خود اطاعت نکردند در این جنگ شکست خوردند.

از دیگر جنگهای مهم صدر اسلام،جنگ احزاب (خندق) بود که پیامبر فرمود:تمام ایمان در برابر تمام کفر قرار گرفت.

در این جنگ برای براندازی اسلام و مسلمین بیش از 10 هزار نفر از قبیله های مختلف شرکت داشتند.

سلمان فارسی کندن خندق را به پیامبر پیشنهاد داد،حضرت این پیشنهاد را پذیرفت و به مسلمانان دستور داد تا این کار را انجام دهند،زمانیکه مشرکین به نزدیکی مدینه رسیدند با چیز عجیبی که تا بحال آن را تجربه نکرده بودند روبه رو شدند و در پشت خندق متوقف شدند و نتوانستند به پیشروی ادامه دهند.

قهرمانیهای بی نظیری که حضرت علی (ع) در این جنگ از خود نشان داد و آن غلبه بر عمروبن عبدود پهلوان عرب بود،پیروزی را برای مسلمانان به ارمغان آورد.جنگهای دیگری نیز به وقوع پیوست که مهمترین‌ آنها فتح مکه بود.

پیامبر اسلام برای ابلاغ رسالت خود نامه هایی برای سران کشورها و شهرها از جمله به دو ابر قدرت آن زمان یعنی کشور ایران و روم نوشت و آنها را به اسلام دعوت کرد.خسروپرویز که پادشاه آن زمان ایران بود با کمال غرور و گستاخی نامه پیامبر را پاره کرد.

پیامبر اسلام که مظهر رأفت و مهربانی و رحمت بود از گستاخی های سران دولتها و یا مشرکین زیاد ناراحت نمی شد و به تبلیغ خود ادامه می داد،همچنین او با زیر دستان و مستمندان و مستضعفان بسیار مهربان،و پیوسته با آنها همدم و همنشین بود.

مهمترین واقعه زمان پیامبر که سرنوشت همه مسلمین را رقم می زد و حق را از باطل جدا می کرد انتخاب حضرت علی (ع) به جانشینی بعد از خود بود.این دستور که پس از مراسم آخرین حج پیامبر از جانب خداوند متعال بر پیامبر نازل شد،در سر زمین غدیر خم (پنج کیلومتری جحفه) بوقوع پیوست.

بیابان غدیر در حقیقت چهار راهی بود که مردم حجاز را از هم جدا می کرد،راهی بسوی مدینه و راهی به عراق و راهی به مصر و راهی به یمن.

پیامبر (ص) دستور توقف داد،اعلام کرد آنها که جلوتر رفته اند برگردند و آنها که نرسیده اند برسند.

جمعیتی بالغ بر 90 هزار و به قول بعضی 114 هزار و به قول بعضی دیگر 120 هزار یا 124 هزار نفر در آن بیابان سوزان گرد هم آمدند،همه در انتظار بودند تا ببینند پیامبر می خواهد چه امر مهمی را ابلاغ کند.

روز پنجشنبه 18 ذیحجه بود که به دستور پیامبر منبری از جهاز شتران ترتیب دادند،پیامبر بر فراز آن رفت و پس از حمد و ثنا و مطالب دیگر ناگهان خم شد دست علی (ع) را گرفت و بلند کرد و فرمودهر کس که من مولا و رهبر او هستم این علی مولا و رهبر اوست) این جمله را سه بار و به گفته بعضی چهار بار تکرار کرد،آنگاه در حق دوستان علی (ع) دعا و در حق دشمنانش نفرین نمود،سپس اعلام کرد که این موضوع را حاضران به غایبان برسانند.

پس از آن،مسلمانان به دستور پیامبر(ص) با شور و هیجان به حضور علی (ع) رسیده و مقام امامت و رهبری آن حضرت را پس از پیامبر به او تبریک و تهنیت گفتند.

به این ترتیب،آیین اسلام توسط پیامبر پس ازتعیین جانشین به پایان رسید و آنچه بر عهده پیامبر اسلام گذاشته شده بود،انجام پذیرفت.

سرانجام 28 صفر سال 11 هجری فرا رسید و آن پیامبر رحمت پس از 63 سال زندگی پرفراز و نشیب در اثر زهری که زن یهودیه به آن حضرت داده بود به شهادت رسید و در مدینه منوره در منزل خودش او را به خاک سپردند