^{خدا را شکر}

^{خدا را شکر که هر روز صبح باید با زنگ ساعت بیدار شوم، این یعنی من هنوز زنده ام}

^{خدا را شکر که گاهی اوقات بیمار میشوم، این یعنی بیاد آورم که اغلب اوقات سالم هستم}

^{خدا را شکر که تمام شب صدای خرخر پدرم را می شنوم}

^{این یعنی او زنده و سالم در کنار ما خوابیده است}

^{خدا را شکر که خواهرم همیشه از شستن ظرفها شاکی است}

^{این یعنی او در خانه است و در خیابانها پرسه نمی زند}

^{خدا را شکر که مالیات می پردازم، این یعنی شغل و درآمدی دارم و بیکار نیستم}

^{خدا را شکر که لباسهایم کمی برایم تنگ شده اند، این یعنی غذای کافی برای خوردن دارم}

 ^{خدا را شکر که در پایان روز از خستگی از پا می افتم، این یعنی توان سخت کار کردن را دارم}

^{خدا را شکر که باید زمین را بشویم و پنجره ها را تمیز کنم، این یعنی من خانه ای دارم}

 ^{خدا را شکر که در جائی دور جای پارک پیدا کردم}

^{این یعنی هم توان راه رفتن دارم}

^{و هم اتومبیلی برای سوار شدن}

^{خدا را شکر که سرو صدای همسایه ها را می شنوم، این یعنی من توانائی شنیدن دارم}

^{خدا را شکر که این همه شستنی و اتو کردنی دارم، این یعنی من لباس برای پوشیدن دارم}

^{خدا را شکر که خرید هدایای سال نو جیبم را خالی می کند}

^{این یعنی عزیزانی دارم که می توانم برایشان هدیه بخرم}